Powered By Blogger

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!
Ποίηση/Στίχος/Άρθρα/Βίντεο

Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2017

Πληρώνουμε λάθη και κακοτεχνίες ετών!






Κάτι οι φωτιές, κάτι τα μπαζωμένα ρέματα, κάτι η μη πρόβλεψη για επιπτώσεις που μπορεί να φέρει η όποια κατασκευή έργων, κάτι που ο άνθρωπος πίστεψε πως έγινε θεός και εξουσιάζει την ατμόσφαιρα τόσο, που την βομβαρδίζει κιόλας, επόμενο ήταν και είναι ανά πάσα στιγμή να συμβεί το μοιραίο της επέλασης μιας Ευρυδίκης που μέσα σε λίγη ώρα μπορεί να ρίξει και να κατεβάσει τόννους νερού και λάσπης από τα αποψιλωμένα βουνά, μη βρίσκοντας δρόμο ανοιχτό για τη θάλασσα κι ''ανοίγοντας'' δικούς της δρόμους σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμα της! 

Από 1600 τόσα χλμ. ρεμάτων έχουμε κλείσει/μπαζώσει πάνω από 800 χλμ. ... αδιαφορώντας για το πού θα βρει διέξοδο το νερό να φύγει!
  Τραγικές και σκληρές εικόνες αυτές της Δυτ. Αττικής, χάθηκαν άνθρωποι, καταστράφηκαν περιουσίες και δεν είναι οι μόνες που έχουμε δει στη Χώρα μας!

Ούτως ή άλλως με τα στοιχειά της φύσης, είναι πολύ μικρός και αδύναμος ο άνθρωπος για να τα βάλει! Ειδικά με το μένος τους που λόγω κλιματικών αλλαγών, τα καιρικά φαινόμενα πλέον όλο πιο έντονα, ακραία και απρόβλεπτα θα εμφανίζονται! 

Πόσο μάλλον αν δεν έχει λάβει και τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να μετριάζεται το πιθανό ποσοστό ζημιών και απωλειών! Τουλάχιστον τότε θα ξέρει πως ότι περνούσε από το χέρι του για προστασία του περιβάλλοντος, του ιδίου και της Κοινωνίας το έχει πράξει, ενώ τώρα ποτέ δεν θα απαλλαγεί των ενοχών του! Όλοι φταίμε στο ποσοστό που μας αναλογεί για ότι συμβαίνει! 
   
Ας ευχηθούμε να μη θρηνήσουμε και άλλα θύματα και να μας γίνει επιτέλους μάθημα στο να δούμε τι θα κάνουμε Πολιτεία και πολίτες στο εξής!

===========================
Νίκη Παπουλάκου 

Έλλειψη χρημάτων, στάση εμπορίου!








Μας βρήκε ο Νοέμβρης, τελευταίος του φθινοπώρου! Πάμε ολοταχώς για χειμώνα και Χριστούγεννα! Ο καιρός συνεχίζει άστατος, μια κρύο, μια ζέστη. Τα έξοδα και οι λογαριασμοί στο ζενίθ αυτούς τους 2 μήνες, άρχισε και 15νθήμερο εκπτώσεων! Το θέμα είναι ποιος έχει για να ψωνίσει! Πού να περισσέψουν τα χρήματα για ψώνια; Τις πρώτες μέρες του μήνα βλέπεις κόσμο στα σούπερ μάρκετ να ψωνίζει, όμως αν κοιτάξεις το καλάθι, λιγοστά τα είδη. Από τις 15 του μήνα και μετά πηγαίνεις και είσαι σχεδόν μόνος , που σημαίνει ότι έχουν τελειώσει τα λεφτά, είτε πρόκειται για μετρητά, είτε μέσω λογ/σμού με κάρτα!

Τι να τις κάνεις λοιπόν τις προσφορές και της εκπτώσες, όταν η τσέπη είναι άδεια; Πώς να κινηθεί η αγορά; Πώς να κρατηθούν τα εναπομείναντα μαγαζιά, όταν δεν πατάει πελάτης μέσα; Δυστυχώς αυτή η κρίση έτσι όπως την επέβαλαν στις πλάτες του λαού, μοιάζει με επιδημία σε έξαρση! Περνάει από όλες τις Κοινωνικές Ομάδες και εξαπλώνεται!

''Έλλειψη χρημάτων, στάση εμπορίου''... όταν ο καταναλωτής δεν έχει δουλειά, ή μειώθηκε στο μισό το εισόδημα του, φυσικό επόμενο είναι να περιορίσει τα ψώνια, τα ταξίδια σε πρώτη φάση, στη συνέχεια κόβει ή περιορίζει και τα είδη πρώτης ανάγκης.

Απεδείχθη δυστυχώς πως ο έντιμος και συνεπής πολίτης, είναι αυτός που πληρώνει και θα πληρώνει τα σπασμένα! Η φοροδιαφυγή ούτε πατάχθηκε, ούτε προβλέπεται και δεν το λέω εγώ, το ακούσαμε και από στόματος Υπουργού ότι την πλήρωσε η μεσαία τάξη γιατί δεν κατάφεραν να πατάξουν την φοροδιαφυγή! Ο δε ΥΠΟΙΚ είπε :"Βάλαμε φόρους στη μεσαία τάξη γιατί προτάξαμε την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής φτώχειας". Του διαφεύγει όμως μια μικρή λεπτομέρεια οι ίδιοι οδήγησαν μερίδα πολιτών σε φτώχεια και ανέχεια! Τα έκαναν μαντάρα με τα οικονομικά του Κράτους, (μόνο τα προσωπικά τους οικονομικά, αν όχι όλων κάποιων αυξάνονται και πληνθύνονται), έστειλαν το λογαριασμό στους πολίτες και ζητούν και τα ρέστα τους! Και δεν αναφέρομαι μόνο στους παρόντες, αλλά σε όλους που βγαίνουν στα κανάλια και λένε διάφορα με ύφος! Άραγε ποιος εξ αυτών έχει κληθεί να ζήσει με 500 και 800 Ε το μήνα; Και γιατί να καταλάβει τι περνάει ο άλλος; Άλλωστε αν θυμάμαι καλά ο Κυρ. Μητσοτάκης είχε πει πως ο ίδιος θα του ήταν αδύνατο να ζήσει με 800 Ε το μήνα ... ωστόσο είναι στο πλευρό των δεινοπαθούντων πολιτών!

Τόσα χρήματα έκαναν φτερά από τα Ταμεία, γύρισε έστω κι ένα Ευρώ πίσω; Ποιοί τιμωρήθηκαν και ποιες περιουσίες δημεύθηκαν από τόσα σκάνδαλα και κακοδιαχειρίσεις; Του πολίτη όμως η όποια πεεριουσία έχει υποθηκευτεί και είναι στο στόχαστρο να παρθεί σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμής φόρων ή δανείων!

Πόσο εύκολα είναι όλα στα λόγια! Άντε και βγήκαμε από τα Μνημόνια, μήπως πρόκειται να αποσυρθούν νόμοι και νομοσχέδια που έχουν ψηφιστεί εν μέσω Μνημονίων; Μήπως πρόκειται να αποκατασταθούν μισθοί, συντάξεις, εργασιακά δικαιώματα; Μήπως βρει χρήματα ο άνεργος να πάρει πίσω το σπίτι του, ή να βρει χρήματα για να το σώσει; Οπότε τι τον νοιάζει τον πολίτη αν θα βγούμε ή όχι από το Μνημόνιο, εκείνο που θα έπρεπε κανονικά να τον νοιάζει είναι το κατά πόσον θα γίνει επαναφορά της ζωής που έχασε, της ζωής που του κατέστρεψαν! Αλλά δυστυχώς ολίγοι το βλέπουν έτσι, οι περισσότεροι έχουν κολλήσει Μνημόνιο και όχι Μνημόνιο ... πιθανόν αγνοούν πως πολλά από τα ψηφίσματα αφορούν υποχρεώσεις της Χώρας μας ως μέλος της ΕΕ, που σημαίνει πως δεν μας τα φόρτωσαν τα Μνημόνια, απλώς ''μεσολάβησαν'' για να επιβληθούν γρηγορότερα ίσως!...Αυτή την πραγματικότητα πρέπει να δούμε και να πάψουμε να είμαστε όπου φυσάει ο άνεμος, έρμαια των ορέξεων της πολιτικής του καθενός! 
 
Να ευχηθώ καλό μήνα και με λιγότερα κακά μαντάτα, καταστροφές κι εδώ και σε όλο τον Πλανήτη!
Νίκη  Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΉ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' ΨΥΧΑΝΕΜΙΣΜΑΤΑ...
                             9/11/2017

Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2017

Tίποτα δεν κρατάει αιώνια...







 Οι ανθρώπινες σχέσεις βασίζονται στην αγάπη, την εκτίμηση, το σεβασμό και την αποδοχή. ΄Οσο κι αν αγαπάμε κάποιον, αν δεν τον αποδεχτούμε όπως ακριβώς είναι, δεν φτάνει για να συμβιώσουμε ομαλά μια ζωή. Αν δεν συνυπάρχουν όλα αυτά , κάπου χαλάει η συνταγή!
Πόσες φορές δεν έτυχε άνθρωποι που αγαπιούνται να ζουν χώρια;. Συνηθίζουμε να λέμε ‘’δεν ταιριάζουν’’. Τι θα πει δεν ταιριάζουν; Μα και ίδιοι να ήταν, πάλι βαρετή θα ήταν η συμβίωση! Απλά λείπουν τα υποσύνολα που συμπληρώνουν και στηρίζουν την αγάπη .
Για να αρχίσει και να φουντώσει μία σχέση είναι εύκολο και απλό, το δύσκολο είναι να κρατηθεί ατόφια, ζωντανή, χωρίς να φθαρεί , να σπάσει, να περάσει στη ρουτίνα, να παγώσει!.. Χρειάζεται εγρήγορση, προσπάθεια και φαντασία και από τις δύο πλευρές!
Συνήθως τι κάνουμε;. Θαμπωνόμαστε στο ξεκίνημα μιας σχέσης , για Χ λόγους, ή κάτω από πίεση καταστάσεων ή προσωπικών αναγκών εκείνης της στιγμής ή περιόδου, στη συνέχεια επαναπαυόμαστε, αράζουμε που λέμε, θεωρώντας τα όλα δεδομένα!
Αλλοτε πάλι κουραζόμαστε, περνάμε στη ρουτίνα, γιατί απλούστατα ξεφούσκωσε το μπαλόνι του ενθουσιασμού , ή της ικανοποίησης των συγκεκριμένων αναγκών μας και από κάτω δεν υπήρχε η βάση για να στηρίξουμε και να φουσκώσουμε ξανά το μπαλόνι!...
Τα παιδιά επίσης είναι ευλογία , όμως δεν διασφαλίζουν την βιωσιμότητα ενός γάμου! Δεν είναι η λύση, η εγγύηση για τη διάρκεια της σχέσης, είναι ένας κρίκος από την αλυσίδα ! Ολοκληρώνουν την ευτυχία ενός ζευγαριού, δεν την εξασφαλίζουν όμως! Αν το ζευγάρι δεν έχει βρει το δρόμο της ομαλής συνύπαρξης, δεν πρόκειται να τον βρει για χάρη ή λόγω της ύπαρξης παιδιών. Απλώς δεσμεύει ή καθυστερεί τις αποφάσεις για τη ζωή του, ή ζει υποκριτικά!
H όλη υπόθεση για τη διατήρηση μιας υγιούς σχέσης βασίζεται στην εγρήγορση , την προσπάθεια, τη συντήρηση και ανανέωση του ενδιαφέροντος κατά διαστήματα! Διαφορετικά επέρχεται η φθορά ή απλά περνάμε στη συνήθεια, που είναι ακόμη χειρότερη. Η συνήθεια πλανεύει, σου δίνει πλαστή εικόνα του ότι ‘’όλα πάνε καλά’’ και μία ωραία πρωία έρχονται τα πάνω – κάτω που λέμε και αναρωτιόμαστε ‘’καλά , τι έγινε ξαφνικά, …..αφού ήμασταν μια χαρά;…’’. 
 
Τίποτα δεν έγινε ξαφνικά, απλά ήμασταν στον ύπνο του δικαίου…. Η συνήθεια , τα δεδομένα, η σιγουριά του θεσμού και ακόμη και η σιγουριά λόγω ύπαρξης παιδιών, μας έβγαλαν από το παιχνίδι. Επαναπαυθήκαμε στα ''ατού'' μας χωρίς καμιά προσπάθεια για διατήρηση της προσωπικής μας σχέσης. Φυσικό επόμενο λοιπόν, ευκαιρίας δοθείσης να χαλάσει και να λήξει!
Ομοίως και η απόλυτη εξάρτηση φθείρει μια σχέση όποιας μορφής κι αν είναι! Μην μπερδεύουμε την αφοσίωση με την εξάρτηση ... η μία είναι δόσιμο ή άλλη είναι ασθένεια!
Κανείς και τίποτα δεν είναι δεδομένα! Και σίγουρα χωρίς τη δική μας συμμετοχή δεν γίνεται τίποτα. Ακόμα και ο εαυτός μας ο ίδιος δεν είναι σίγουρος , κάτω από ανάλογες συνθήκες μπορεί να αλλάξει κι αν δεν τον έχουμε γνωρίσει ώστε να μπορούμε να το διαχειριστούμε και να το αντιμετωπίσουμε, δεν τον αναγνωρίζουμε!… 
 
Τίποτα δεν κρατάει αιώνια, χρειάζεται καθημερινή προσπάθεια, λιθαράκι – λιθαράκι χτίζονται γερά οι σχέσεις και χρειάζεται αγάπη και φροντίδα σε κάθε βήμα για να διατηρηθούν. Και μην ξεχνάμε πως κάθε τι στη ζωή έχει ημερομηνία λήξης, όλα τα πράγματα κάποια στιγμή τελειώνουν και τα καλά και τα κακά! Όσο το τέλος τους μας βρίσκει ζωντανούς, πρέπει να τραβάμε μπροστά και να αποδεχόμαστε το τέλος προσβλέποντας σε μία νέα αρχή!
Νίκη- Παπουλάκου.


Πηγή: Εφημ. ''Η Φωνή των Πειραιωτών'' Ψυχανεμίσματα... 2/11/17