Χριστός Ανέστη-Αμην κι Εμείς!

 

Μήπως μάθαμε να ζούμε με τα παραμύθια; Γιατί τόση έκπληξη για το τι συμβαίνει γύρω μας; Πού ζούσαμε πριν; Σε άλλη χώρα;  Με την ανοχή όλων μας και της Πολιτείας ειδικότερα, φθάσαμε εδώ που φθάσαμε! ΄Ολοι κάπου βολευτήκαμε, βουλιάξαμε στις πολυθρόνες αγκαλιά με το χαζοκούτι, αδιαφορήσαμε για το τι συμβαίνει γύρω , στον διπλανό, στον απέναντι και όλα καλά για χρόνια , ως τη στιγμή που ακούστηκαν δημόσια κάποια πράγματα, χτύπησαν οι καμπάνες και μας έβαλαν τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι! Και το κακό είναι πως παρόλα όσα συνέβησαν σε βάρος του βιοτικού μας επιπέδου στα 12 χρόνια που πέρασαν και σε βάρος της ατομικής μας ελευθερίας και βούλησης (πανδημία), εμείς ακόμα αραχτοί σε καναπέδες και πολυθρόνες, με άποψη και θυμό, οργή εκφραζόμενη μέσω πλήκτρων στο διαδίκτυο και μετά βγαίνουμε για καφέ ή ότι άλλο. Κι όταν έρχεται η ώρα της κάλπης επιλέγουμε όποιον βλέπουμε στο γυαλί, όποιον έχει ακουστεί ακόμα και σε σκάνδαλα και τέλος τους ίδιους δοκιμασμένους ετών και προ και μετά οικονομικής κρίσης. Εν δυνάμει πρωταγωνιστές και κομπάρσοι σε ταινίες της ζωής μας και ταυτόχρονα θεατές, και τώρα παίζουμε στο θρίλερ της ζωής μας και από ότι φαίνεται θα έχει διάρκεια κι εμείς ακόμα θεατές!

 Οι ίδιοι που διαχειρίστηκαν τα οικονομικά του Κράτους 40 χρόνια και , οι ίδιοι μας πάτωσαν, υποβίβασαν το βιοτικό μας επίπεδο και οι ίδιοι συνεχίζουν το έργο ως Σωτήρες. Κι εμείς ψηφίζουμε τους ''ικανότερους'' λέμε! Ε κάτι δεν πάει καλά με μας, δε νομίζετε; Εκτός κι αν μας ικανοποιούν όλα όσα μας έχουν συμβεί, οπότε δικαίως τους αναγνωρίζουμε την ικανότητα και τη σταθερότητα στην καταστρατήγηση προσωπικών ελευθεριών, δικαιωμάτων σε Υγεία, Παιδεία και οικονομική κατάσταση! Ειλικρινά θα πρέπει να το κοιτάξουμε αυτό που μας συμβαίνει και προπαντός να ψαχτούμε και να βρούμε βάσει ποιων κριτηρίων επιλέγουμε πρόσωπα ή κόμματα και ψηφίζουμε!

Οποιος αφουγκράζεται δεν ξαφνιάζεται, τις διαστάσεις και το μέγεθος σε άνθρωπο ή γεγονός,  εμείς το δίνουμε , με την προσοχή και την ενασχόληση μας με αυτό. Οι περισσότεροι άνθρωποι δυστυχώς,  έχουν τόσο εθιστεί στη λήψη και αφομίωση του ψεύδους, ώστε βλέποντας την αλήθεια μπροστά τους, ακόμα κι αν ήδη τη βιώνουν, δεν την πιστεύουν, νομίζουν πως αφορά άλλον!

 Γιορτάσαμε και φέτος το Άγιο Πάσχα με τα μηνύματα του για αγάπη και ειρήνη στον κόσμο! Τι υποκριτικό όταν γύρω πέφτουν βόμβες και σκοτώνεται κόσμος! Για ποια αγάπη και ποια ειρήνη μιλάμε; Τι προσποίηση Θεέ μου... μας ενοχλούν οι βόμβες του Πούτιν, ενώ των άλλων είναι ''δίκαιες'' δεν ενοχλούν. Κι όποιος πάει να μιλήσει γι' αυτό και να υπερασπιστεί τον αθώο λαό που αποδεκατίζεται, τον εξοστρακίζουν! Όλοι και μέσα και έξω επικαλούνται τη Δημοκρατία, ενώ πολλάκις παρεκλίνουν από αυτήν!

 Όσο λειτουργούμε ως Κοινωνίες και ως άτομα με δυο μέτρα και δύο σταθμά και υποκρινόμαστε μονίμως, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει στον Πλανήτη προς το καλύτερο. Άλλωστε όπου υπερισχύει το συμφέρον, χάνονται αρχές, αξίες, πιστεύω, ακόμα και συγγένειες και φιλίες. Τα συμφέροντα των Κρατών αδιαφορούν για τον πληθυσμό που θα χαθεί, σκοτώνουν αβέρτα. Έλεος! Δε συγκινείται κανείς από το λαό που χάνεται κάθε μέρα στην Παλαιστίνη; Μόνο η Ουκρανία είχε ψυχή να την κλάψουμε και να της συμπαρασταθούμε; Ντροπή μας γενικώς για το πώς αντιμετωπίζουμε τα γεγονότα που συμβαίνουν στον Πλανήτη. Γεγονότα που συμβαίνουν στη Χώρα μας, γεγονότα που αφορούν τη Χώρα μας και τόσα άλλα Κοινωνικά και ανθρώπινα θέματα! Εκφράζουμε ανθρώπινα συναισθήματα μόνο πίσω από την κάλυψη των πλήκτρων και στη ζωή μπορεί να μην ξέρουμε καν τι περνάει ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας ή ένας δικός μας άνθρωπος. Και δε μας απασχολεί να μάθουμε. Κι όταν συμβεί κάποιο κακό, τότε όλοι από τη γειτονιά, κάτι έχουν να πουν είτε καλό είτε κακό! Τώρα βέβαια για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, μέσα στα αίτια αυτής της αδιαφορίας για τον πλησίον, όπως ατομισμός, προβλήματα προσωπικά-οικονομικά κ. ά. Φταίει και ο τρόπος που λειτουργεί το σύστημα, κι ο καθένας σκέφτεται το πού πάει να μπλέξει με το να ασχοληθεί με το πρόβλημα του διπλανού.

 Είναι ένας τραγέλαφος η κατάσταση. Είναι στιγμές όντως που δεν ξέρει κανείς πώς να φερθεί.  Είναι τόσο περίπλοκα όλα, δικαιοδοσίες Υπηρεσιών, υπεύθυνοι, αρμόδιοι κλπ., η αποτελεσματικότητα περιορισμένη γιατί μπλοκάρεται λόγω σύγχυσης αρμοδιοτήτων. Το δε αποτέλεσμα όλης αυτής της εμπλοκής αρμοδιοτήτων είναι φυσικά η μη επίρριψη ευθυνών και τιμωρία! Κι αν δεν το καταλάβαμε, πρέπει να αντιληφθούμε πως το Κράτος πλέον όπως μετέφερε το δημόσιο χρέος στην ιδιωτική περιουσία να το εγγυηθεί και να το ξεχρεώσει, συνεχίζουν μεταφέροντας τις ευθύνες για οτιδήποτε, στον πολίτη! Ατομική ευθύνη για όλα, ακόμα και για το αν συμβεί κάποια πλημμύρα ή φωτιά. Γι αυτό και το 112 π.χ. στέλνεται αφειδώς συντρέχει δεν συντρέχει όντως υψηλός κίνδυνος ή λόγος, όχι από αφέλεια ή διάθεση τρομοκράτησης (ίσως), αλλά για το μήπως και τύχει να φταίει ο πολίτης που δεν άκουσε το 112. ΄Οπως και το περί ασφάλισης κατοικίας με δέλεαρ το 10% έκπτωση στον ΕΝΦΙΑ,  για τον ίδιο λόγο, για τζίρο ασφαλιστικών Εταιριών και για περιορισμό αποζημιώσεων σε περιπτώσεις μιας καταστροφής. Τα προκατ π.χ. Δεν ασφαλίζονται γιατί; Δεν είναι σπίτια, δεν θα μείνουν στο δρόμο οι ιδιοκτήτες αν το χάσουν; Κι αν δεν τα θεωρούν σπίτια γιατί δίνουν άδειες, γιατί εισπράττουν ΕΝΦΙΑ και γιατί προστίθενται στα περιουσιακά στοιχεία;  Δεν περιμένω φυσικά απαντήσεις, είναι τόσα τα ερωτηματικά που εκκρεμούν σ΄ αυτή τη Χώρα και περιμένουν απαντήσεις!

Η ζωή πολλών όλο και δυσκολεύει και δεν υπάρχει φως στο τούνελ! Ευαγγελίζονται ανάπτυξη και σταθερότητα για τα βαρβάτα πορτοφόλια, οι λοιποί όσο αντέξουν, δεν τους ενδιαφέρει κι αυτό φάνηκε από τότε που ψήφισαν τα Μνημόνια χωρίς καν προοπτική επαναφοράς των μειώσεων.  Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα.

Χριστός Ανέστη!!

 Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'

            Ψυχανεμίσματα ... 16 Μαϊου, 2024.

 

 

Χρόνια καλά και πολλά!

 

Ο κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του μεγάλο απόθεμα αντοχής και δύναμης, που τις περισσότερες φορές δεν το γνωρίζει και το ανακαλύπτει κάτω από ορισμένες δύσκολες συνθήκες που περνάει! ΄Αλλοι πάλι δεν το μαθαίνουν ποτέ, όχι γιατί η ζωή του τα έφερε όλα βολικά, αλλά  γιατί δεν μπήκαν στη διαδικασία να αντέξουν, να αγωνιστούν και να νικήσουν! Είναι αυτοί που με το παραμικρό, με την πρώτη δυσκολία ή αναποδιά, σηκώνουν τα χέρια ψηλά, ζητούν πάντα βοήθεια από τους άλλους και κλαίνε τη μοίρα τους!

Ο καλύτερος γιατρός του εαυτού μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι! Το κάθε πρόβλημα χρήζει προσωπικής αντιμετώπισης και διαχείρισης, όσο κι αν βοηθούν οι γύρω αν εμείς έχουμε παραιτηθεί, ή τα βλέπουμε όλα αρνητικά, δεν γίνεται τίποτα. Ο βαθμός δυσκολίας του κάθε προβλήματος έχει να κάνει με το πως το αντιμετωπίζουμε! Ακόμα και ο πόνος είναι διαχειρίσιμος αρκεί να θέλουμε να τον βάλουμε κάτω κι όχι να μας βάλει!

Τη ζωή πρέπει να την παίρνει κανείς όπως του έρχεται ... να την αντιμετωπίζει και να την απολαμβάνει! Αν πάντα κοιτάμε στο πώς θα θέλαμε να είναι τα πράγματα στη ζωή μας και δεν είναι, τότε χάνουμε το οξυγόνο, χάνουμε τη ζωή! Δεν στα δίνει όλα η ζωή. Όποιος ισχυρισθεί ότι τα έχει όλα στη ζωή, υπερβάλλει! Πάντα κάτι λείπει, κάτι υπολειτουργεί ή πάει στραβά κάποιες φορές! Το θέμα είναι να είσαι ευχαριστημένος με αυτά που έχεις, με αυτά που σου δίνει! Το όλα είναι σχετικό έχει να κάνει με το μέσα μας και το πώς βλέπουμε τα πράγματα και τις καταστάσεις! Κι αν κάποια στιγμή σου δώσει κάτι παραπάνω, φρόντισε να επιστρέψεις κάτι να επιστρέψεις από το περίσσευμα,  διαφορετικά πιο κάτω μπορεί να χάσεις κάτι. Συνήθως κάτι σου δίνει, κάτι σου παίρνει η ζωή. Γιατί να μην προλάβεις να της δώσεις κάτι που επέλεξες εσύ; Άλλωστε το δούναι και λαβείν ισχύει για όλα. Άσχετα αν αλλού δίνεις και από αλλού το παίρνεις πίσω. Αν κι αυτό το είχαμε καταλάβει, θα είχαμε λιγότερα παράπονα από τη ζωή και τους ανθρώπους.

Το πόσο γεμάτη θα ζήσεις τη ζωή σου, δεν έχει καμιά σχέση με το πόσο χρήμα θα αποκτήσεις…

οπότε αν θεωρείς ‘’κακοτυχία’’ το ότι δεν έκανες περιουσία, θα ήταν καλύτερα να δεις τι δεν

μπορούσες να κάνεις ή να είσαι, απ’ αυτό που ήταν ή έκαναν οι άλλοι που την απέκτησαν! Από τις απαντήσεις που θα πάρεις από τον ίδιο σου τον εαυτό, ίσως πάψεις πλέον να τον θεωρείς  ‘’κακότυχο’’!

Η ζωή είναι ένα ταξίδι αγνώστου διάρκειας, με πολλά απρόβλεπτα στη διαδρομή, είτε ευχάριστα, είτε δυσάρεστα! Πέρα από τον προορισμό, απόλαυσε και τη διαδρομή για να φτάσεις ως εκεί. Κανείς δεν μπορεί να κάνει πίσω. Ο δρόμος είναι μπροστά, ή περπατάς ή μένεις στάσιμος και χάνεις τη συνέχεια! Και ο δρόμος δεν είναι πάντα στρωμένος με ρόδα, έχει και αγκάθια, βρες τον τρόπο να τα ξεριζώσεις ή να τα προσπεράσεις και να τα αφήσεις πίσω. Αν αγαπάς τον εαυτό σου και τη ζωή θα βρεις τον τρόπο να είσαι πάντα καλά, όπως κι αν στα φέρει, ακόμα και μέσα στην ατυχία σου. Στο τέλος σε βαριέται η αναποδιά και σε  αφήνει ήσυχο!! Και μην ξεχνάμε ακόμα και στην ατυχία ή δυσκολία, αν δούμε καθαρά, θα αναγνωρίσουμε και καλά σημεία. Ουδέν κακό αμιγές καλού! Τίποτα δεν γίνεται τυχαία στη ζωή μας, τίποτα δεν έρχεται τυχαία και δεν φεύγει τυχαία. Όλα για κάποιο λόγο συμβαίνουν, μάθε να παρατηρείς το κάθε τι που σου συμβαίνει και να δεις τι κρύβει.

Είμαι καλά βρε ζωή κι ας δακρύζω,  είμαι καλά βρε ζωή κι ας πονώ,  στίχος από ένα τραγούδι, μα πόσο αληθινός! Αν της το λες και το εννοείς, τις στιγμές που σου φέρνει τα δύσκολα, σίγουρα θα σε βοηθήσει να τα ξεπεράσεις! Αν την βρίζεις και πιο κάτω πάλι δύσκολα θα βρεις.

Τα δώρα της ζωής ακόμα και τα αυτονόητα, γάμος, οικογένεια, παιδιά, δεν είναι ίδια για όλους! Σημασία έχει να αποδεχθείς αυτά που σου προσφέρει και να πεις ευχαριστώ. Όταν νιώθεις ευγνωμοσύνη ένα κύμα γαλήνης και ευφορίας σε διαπερνάει, κάτι που άλλος δεν μπορεί να το νιώσει ή να το καταλάβει, αν δεν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός, διαφορετικός και διαγράφει την δική του προσωπική πορεία, αρκεί να το καταλάβει, να το ασπασθεί, να εστιάσει στη προσωπική διαφορά και να μην παρασυρθεί από τη μάζα και τις επίπλαστες ανάγκες. 

Βρες λοιπόν τη διαφορά και ζήσε καλύτερα με σένα για σένα! Κοινοί βίοι δεν υπάρχουν, κοινά γεγονότα, προβλήματα και περιστάσεις μόνο, που όμως ο καθένας βιώνει διαφορετικά και αντιμετωπίζει διαφορετικά.  Η επιλογή δική μας για το πώς θα ζήσουμε και αν θα απολαύσουμε τη διαδρομή!! Χριστός Ανέστη! Χρόνια καλά και πολλά!

Νίκη Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

                     Ψυχανεμίσματα... 09 Μαϊου, 2024.

Καλή Ανά(σ)ταση!

 

Μεγάλη εβδομάδα των Παθών, ο δρόμος για το Γολγοθά, ακάνθινο στεφάνι, σταύρωση και μετά η Ανάσταση. Και στη ζωή του καθενός υπάρχει μια σταύρωση, που παρακαλάει για μια Ανάσταση. Για κάποιους άλλους πάλι η σταύρωση είναι καθημερινή. Η οδός του μαρτυρίου του Ιησού, μια εβδομάδα περισυλλογής, αυτοκριτικής, απολογισμού και μετάνοιας. Μια βουτιά μέσα μας με ειλικρίνεια, να βρούμε τα αγκάθια που μας πονούν και να τα βγάλουμε δίνοντας συγνώμες ή ζητώντας συγχώρεση ανάλογα. Ένα ξεκαθάρισμα για να φτάσουμε στη λύτρωση της Ανάστασης. Κάτι που θα έπρεπε καθημερινά να κάνουμε, αλλά έστω και δυο φορές το χρόνο, Χριστούγεννα και Πάσχα, είναι καλό. Να φεύγεις από ανθρώπους που θα θελήσουν να σε πάρουν μαζί τους στην παράνοια που ζούνε. Να φεύγεις από εκεί που δε σε αγάπησαν ποτέ! Από τη στιγμή που θα νιώσεις πως περισσεύεις, πρέπει να ανοίγεις την πόρτα και να φεύγεις... άφησε τους στην ''πληρότητα'' τους! Να ξοδεύεις μέχρι εκεί που δεν ξοδεύεσαι για να υπάρχει ισορροπία.

Η όποια θρησκεία/πίστη, αν δεν λειτουργεί ως τρόπος και στάση ζωής , καταλήγει μια εθιμοτυπική υπόθεση και μόνο... Αρνάκι στη σούβλα, λαμπάδα για Χριστός Ανέστη (εθιμοτυπικά) και τρέξιμο σπίτι για τη μαγειρίτσα, κουλουράκια, το Τραπέζι της Λαμπρής και τα τοιαύτα. Κι όμως το νόημα των ημερών είναι άλλο. Κατάνυξη, περισυλλογή, αυτογνωσία και  απαραίτητο το ξεκαθάρισμα μέσα μας για να συνεχίσουμε λυτρωμένοι, καθαροί, συνειδητοποιημένοι και ανοιχτοί στις προκλήσεις του αύριο! Από τότε που εθιμοτυπικά γιορτάζουμε τα πάντα, χάσαμε το βαθύτερο νόημα και την ουσία. Χρειάζεται η αναβάθμιση του τρόπου σκέψης, συμπεριφοράς, οπτικής των πραγμάτων, αναθεώρηση στόχων και ονείρων ξεκαθάρισμα και ξεσκαρτάρισμα μέσα μας και στη ζωή μας. Οχι στις παραπλανήσεις, ναι στις περιπλανήσεις του νου, ναι στην αναβάθμιση της μνήμης! Αποφεύγουμε το μπλοκάρισμά της πάση θυσία! Δεν θα μπορέσεις να φύγεις ποτέ μπροστά αν δεν απαλλαγείς απ' τα βαρίδια της αρνητικής νοοτροπίας σου!... "Η συνείδηση είναι το βάθος του ανθρώπου. Η αγάπη είναι το πλάτος του." Νικηφόρος Βρεττάκος-Και συνείδηση είναι η νοητική δυνατότητα η οποία επιτρέπει στο άτομο, σε προέκταση των αισθήσεών του, να γνωρίζει και να κατανοεί τον εαυτό του, το περιβάλλον του, τα συμβαίνοντα γύρω του και μέσα του. Κάποιοι άνθρωποι προτιμούν , επιμένουν θα έλεγα να αποφασίζουν για τους άλλους επειδή ''νομίζουν'' αυτό ή εκείνο ... δεν καταλαβαίνουν πως έτσι φορτώνονται ένα βάρος που θα αφορούσε αποκλειστικά τον άλλο, και επί πλέον πιστεύουν πως κάνουν το σωστό! Αυτοί σίγουρα έχουν παντελή έλλειψη αυτογνωσίας και δεν κάθισαν ποτέ να τα βρουν και να μιλήσουν με τον εαυτό τους, με το μέσα τους. Ο απέναντι συνήθως είναι η κατάλληλη λεία για να βγάλουμε τα δικά μας απωθημένα κάποιες φορές... Αυτά που μας ενοχλούν πάνω μας, στη ζωή μας, αυτά που φοβόμαστε να σχολιάσουμε σε μας, τα εκσφενδονίζουμε θριαμβευτικά για τον άλλο και ανακουφιζόμαστε!

Το θείο δράμα μας δείχνει τον αγώνα της ζωής, το άδικο που υπάρχει στην Κοινωνία, και τη θυσία του Θεανθρώπου για να μας χαρίσει την Ανάσταση. Από το ‘’ιδού ο Μεσσίας έρχεται’’ ως το ‘’άρον άρον σταύρωσε Αυτόν’’ δέκα μέτρα δρόμος! Πολλά διδάγματα μέσα σε μια εβδομάδα, η κορύφωση της περπατησιάς του πάνω στη Γη. Αδικία, υποκρισία, αχαριστία, προδοσία, κακία και η αγάπη που υπερτερεί ακόμα και μπροστά σε όλα αυτά και συγχωρεί! Άραγε πόσοι στέκονται στην ουσία του θείου Δράματος; Ακόμα και η νηστεία τίνει να εξαφανιστεί στις μέρες μας. Κι όμως είναι κι αυτός ένας τρόπος αποτοξίνωσης του σώματος για να συνυπάρξει με την αποτοξίνωση νου και συναισθημάτων! Κάποτε μας δίδασκαν οι γονείς μας, οι δάσκαλοι, τα κατηχητικά, μας έδειχναν τρόπο και στάση ζωής. Σήμερα τα παιδιά στερούνται διδαχής και παραδειγμάτων. Οι διδαχές τους έλκονται από τα ΜΜΕ, το διαδίκτυο και παρέες που δεν ελέγχονται όπως παλιά από τους γονείς. Έχουμε φτάσει σχεδόν στο σημείο μηδέν. Κάθε μέρα κι ένα περιστατικό βίας σε εφήβους και ενήλικες, μαχαιρώματα και πυροβολισμοί και πρόσφατα προστέθηκε και γρονθοκόπημα και μάλιστα και σε Χώρους που δε θα φανταζόταν κανείς. Δυστυχώς η Κοινωνία μας εξελίσσεται σε όχλο. Και ο όχλος αλλάζει γνώμη από τη μια στιγμή στην άλλη, φτάνει ένα σύνθημα, μια λέξη ή μια εικόνα για να γίνει από υποστηρικτής πολέμιος ή και το αντίθετο! Ειδικά στις μέρες μας έχουμε ξεφύγει από την κοινή λογική,  έχει ναρκωθεί  η ορθή αντίληψη των πραγμάτων και καταστάσεων, έχουμε γίνει όχλος που άγεται και φέρεται! Δε βάζουμε το μυαλό μας να δουλέψει, δεν κρατάμε μνήμες και σα σφουγγάρια ρουφάμε ότι μας λένε και ότι μας δείχνουν, αναπτύσσοντας ανάλογα συναισθήματα, χωρίς σκέψη και σπουδή! «Ο θυμός που υπερβαίνει το όριο, προξενεί τρόμο η δε υπερβολική καλοσύνη, εξαφανίζει το σεβασμό!» Ευριπίδης.

Βαλλόμαστε από παντού και με κάθε μέσο πλέον, (πανδημίες, αρρώστιες, νέφος, Αφρικανική σκόνη, πόλεμοι), ας προσπαθήσουμε να βρούμε την εσωτερική μας γαλήνη και να εστιάσουμε σε ότι ευφραίνει την ψυχή μας κι όχι σε όλες αυτές τις ‘’τεχνητές ανάγκες’’ που μας έχουν φορτώσει και που λειτουργούν σε βάρος της ψυχικής μας υγείας και των ανθρωπίνων σχέσεων. Σας εύχομαι επιτυχημένη ενδοσκόπηση, καλή Ανάσταση, ανάταση νου, ψυχής και λύτρωση από ότι μας βάραινε. Μοιράστε συγνώμες και ζητήστε όπου το νιώθετε και μετά απολαύστε την ηρεμία σας. Καλή Ανάσταση, Καλή Λαμπρή,χρόνια καλά και πάνω απ’ όλα υγεία και αγάπη!!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

Ψυχανεμίσματα... 2 Μαϊου, 2024.

Είναι η εποχή της υπερβολής και της παράνοιας!

 

Οι άνθρωποι διαβάζονται περισσότερο μέσα από συμπεριφορές, παρά από λόγια ή περγαμηνές...και τοποθετούνται αναλόγως! Αν αυτή τη δυνατότητα ανάγνωσης των ανθρώπων δεν την έχει κάποιος, είναι πρόβλημα όντως! Δυστυχώς αυτό το πρόβλημα υπάρχει ευρέως στις μέρες μας! Χειροκροτούμε και δοξάζουμε τη λάμψη, χωρίς να διακρίνουμε τι κρύβει από πίσω. Στο κουτσομπολιό έχουμε πάρει μεταπτυχιακό! Όπως και η κριτική του ‘’άρπα κόλλα’’ βασιλεύει και στα ΜΜΕ και σε πολιτικούς και στο απλό κοινό.  Εδώ ο κόσμος καίγεται και μέσα και έξω από τη Χώρα κι ασχολούμαστε με το ‘’πατρίς , θρησκεία, οικογένεια’’ του Αφτιά, την κολυμπήθρα του Κασσελάκη και τόσα άλλα που κανονικά θα έπρεπε να προσπερνάμε! Άλλωστε και οι πολιτικές επιλογές στα ψηφοδέλτια εκεί βασίζονται στην χωρίς λογική σκέψη ψήφο, ει μη μόνο ψήφο ‘’ειδώλου’’. Και τα ‘’είδωλα’’ της εποχής μας μετρούν από μετριότητα και κάτω δυστυχώς! Δεν ψαχνόμαστε για καλύτερα, στεκόμαστε στην επιφάνεια των πραγμάτων και των προσώπων. Υποψηφιότητες life style κ.λ.π... κι εσύ ψηφίζεις με αυτά τα κριτήρια της επιφάνειας, σα να στέλνεις sms για τηλεοπτικό παιχνίδι. Αφού λοιπόν αυτά είναι τα κριτήρια σου και το ξέρουν, τότε ζήσε το Κοινωνικό αλλαλούμ  και τσιμουδιά το αντέχεις δεν το αντέχεις! Οι άλλοι τι φταίνε; Όπως κι εσύ που δεν πας να ψηφίσεις, θεωρώντας πως κάνεις αντίσταση. Καμία αντίσταση δεν κάνεις, απλώς τους αδειάζεις τη γωνία για να έχουν το αποτέλεσμα που θέλουν. Κι όλοι εμείς που ψηφίζουμε χωρίς να μελετήσουμε πέρα από κομματικές πεποιθήσεις, τα άτομα των ψηφοδελτίων, που είναι αρκετοί αξιόλογοι, όμως επειδή δεν τους βλέπουμε στο γυαλί ή σε σκάνδαλα ή σε life-style, τους προσπερνάμε! Κι έτσι επιλέγουμε τους ίδιους και τους ίδιους!

'Με τα τόσα και τόσα ανήκουστα που ξεσκεπάζονται καθημερινά, έγινε κάτι ουσιαστικό, άλλαξε κάτι, διορθώθηκε κάτι? ΄Η μήπως τελικά συνηθίζουμε κιόλας στην ιδέα πως συμβαίνουν και τα δεχόμαστε σιγά-σιγά χωρίς να το καταλάβουμε, ως μέρος της ζωής μας? Μάλλον εθισμός επιτυγχάνεται! Η δε ειδησεογραφία, είναι μια επανάληψη θεμάτων που διασπείρουν τρόμο, φόβο, ανασφάλεια. Οι τίτλοι βαρύγδουποι ή τρομακτικοί για να τραβούν την προσοχή,  που τις περισσότερες φορές καμιά σχέση ουσίας δεν έχουν με το περιεχόμενο του άρθρου και δεν ανταποκρίνονται στα γραφόμενα. Είναι η εποχή της υπερβολής σε όλα, μεγαλοποιούμε γεγονότα που ίσως θα έπρεπε να τα προσπερνάμε ή και να γυρίζουμε πλάτη και παραβλέπουμε άλλα θέματα ζωτικής σημασίας. Κάθε φορά που συμβαίνει ένα φονικό, αναλωνόμαστε στις αναλύσεις και λεπτομέρειες για το πώς σκότωσε και ουδόλως μας απασχολεί να βρούμε τη ρίζα του κακού για να την κόψουμε και να μη βρεθούν κι άλλοι πιο κάτω.

Γεγονός πάντως είναι πως καθημερινά δεχόμαστε την πολιορκία των ΜΜΕ και του διαδικτύου, που 2 στις 3 ειδήσεις είναι για να τρομάξεις, να φοβηθείς, να ψαχτείς, ενίοτε να μπεις σε έξοδα (π.χ  αλυσίδες στο αυτ/το, συναγερμό στο σπίτι). Είμαστε καθημερινά υπό την επήρεια διαφόρων  φόβων. Πώς αφήσαμε να μας καταντήσουν έτσι; Έρμαια στις ορέξεις των ισχυρών; Και γίνονται απεργίες/διαμαρτυρίες και κατεβαίνουν οι ολίγοι, λες και οι λοιποί Έλληνες τρώμε με χρυσά κουτάλια και είμαστε ικανοποιημένοι από όλα! Και δίνουμε λοιπόν το δικαίωμα στον κάθε Υπουργό να σχολιάζει και να λέει: αν ο κόσμος ήταν δυσαρεστημένος και δεν περνούσε καλά δεν θα κατέληγε σε κάθε διαμαρτυρία να φθάνουν έξω από το Υπουργείο 100-200 άτομα! Κι όμως, δεν οργανώνεται ούτε προγραμματίζεται η ζωή με επιδόματα και άλλα σχετικά είναι απλώς μπαλώματα για εκείνη τη στιγμή που δίδονται. Χωρίς ένα στάνταρ ικανοποιητικό εισόδημα διαβίωσης,  η ζωή είναι στην αιώρα και στο όσα πάνε κι όσα έρθουν, παντελής απουσία δημιουργικότητας.

Κι ένα περίεργο πράγμα, όλοι αυτοί οι Σωτήρες ότι διαχειρίστηκαν το υπερχρέωσαν, εν αντιθέσει με ατομικές περιουσίες δικές τους που αυξήθηκαν. Κι όταν βγαίνουν και μιλούν για επιτεύγματα που έχουν συμβεί στην Κοινωνία, με το ‘’θράσος’’ θα έλεγα, σε κάνουν να αναρωτιέσαι σε ποια Χώρα ζεις και δεν το βλέπεις αυτό που περιγράφουν. To χρήμα δεν έχει πατρίδα, όπως και οι έχοντες χρήμα, πατρίδα τους το χρήμα. Βλέπουμε και τα μέτωπα του πολέμου, κυριαρχούν τα συμφέροντα κι όχι η επιβίωση των λαών.  Ας ευχηθούμε να μην ανοίξει μέτωπο στη Μέση Ανατολή γιατί από ένα τσακ κρατιέται ο Γ΄ παγκόσμιος πόλεμος! Κι εμείς έχουμε 3 ανοιχτά μέτωπα, εύχομαι το άμεσο μέλλον να μην μας αποδείξει πως ‘’πηγαίναμε γυρεύοντας’’.

Όσο για τη βία έχει εξαπλωθεί παντού, από τα γήπεδα στο δρόμο, στο σπίτι, στην καθημερινότητα, στις σχέσεις, στη δουλειά, στα σχολεία, παντού. Πυροβολισμοί και μαχαιρώματα σχεδόν καθημερινά. Αλλά και όλη μας η ζωή ξετυλίγεται βίαια, ειδικά από την αρχή της οικονομικής κρίσης. Και η σημερινή νεολαία μεγάλωσε εν μέσω βίας. Βία σπέρνεις, βία θερίζεις δυστυχώς. Κατέρρευσαν βίαια οι ζωές πολλών ανθρώπων και κανείς δε νοιάζεται. Δε χρειάζεται όμως να έχεις τα πολλά για να είσαι ευτυχισμένος, αρκεί να ξέρεις να εκτιμάς αυτά που έχεις. Ας σταθούμε σε αυτό, αποβάλλοντας όλη αυτή την τοξικότητα που μας ποτίζουν καθημερινά, παραπλανώντας και αποπλανώντας μας!

+++

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'''

Ψυχανεμίσματα... 25 Απρίλη, 2024.

Πηγ

ΜΙΑ ΘΝΗΣΚΟΥΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ!...

 

Άραγε πόσα από τα ‘’δεν πειράζει’’ ή ‘’σιγά και τι έγινε;’’ που είπαμε στη ζωή μας, δε μας σημάδεψαν; Κάνοντας μια ειλικρινή αναδρομή με τον εαυτό μας σίγουρα θα βρούμε, λίγα ή πολλά! Και κάποια τα πληρώνουμε στην καθημερινότητα μας. «Η ανοχή και η απάθεια είναι οι τελευταίες 'αρετές' μιας θνήσκουσας κοινωνίας.» είπε ο Αριστοτέλης. Και τα δύο αυτά διέκριναν την Κοινωνία μας έντονα εδώ και χρόνια. Ξεκινήσαμε με την ανοχή κει τα τελευταία χρόνια η απάθεια μας σε όσα έχουμε υποστεί σπάει κόκκαλα! Το ξημέρωμα στη ζωή δεν είναι σαν το ξημέρωμα της πλάσης , που έρχεται μόνο του. Αν δεν ξέρεις να αγωνίζεσαι και να διεκδικείς το δίκαιο σου δεν θα έρθει ποτέ.

 Ο εξυπνάκιας και ο ξερόλας σε υπερπαραγωγή στις μέρες μας, οι νταήδες των πλήκτρων και του διαδικτύου ομοίως και αποτέλεσμα μηδέν. Ο εξυπνάκιας είναι αυτός που κάνει τον έξυπνο, ενώ δεν είναι! Έξυπνος είναι αυτός που πολλές φορές κάνει το βλάκα,  ενώ δεν είναι! Οι έξυπνοι όλο και λιγοστεύουν ή αξιοποιούν την εξυπνάδα τους για κακό παρά για καλό! Όντως μια θνήσκουσα Κοινωνία! Μπερδέψαμε ή αφορίσαμε ρόλους, χάσαμε την ισορροπία μας, από την ''καταπίεση'' περάσαμε στο άλλο άκρο της ασυδοσίας, μπερδέψαμε τη δύναμη και την αξία με την μαγκιά και τη βία, ενώ παράλληλα ο εγωϊσμός δεν μας αφήνει να δούμε πως κάθε τι που καταδικάζουμε, μπορεί να είναι και τρόπος ζωής μας, μπορεί να παίζει στην καθημερινότητα μας, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ... το βλέπουμε μόνο στους άλλους, τίποτα και ποτέ δεν αφορά εμάς!

 Ενοίκια, τρόφιμα στα ύψη, δάνεια με αυξήσεις επιτοκίων ομοίως, παρεχόμενες υπηρεσίες, λογαριασμοί ενέργειας, τηλεφωνίας, φόροι και μεγάλη μερίδα πολιτών καλείται να ζήσει με ψίχουλα. Όταν για να νοικιάσεις ένα σπίτι θες ένα μισθό, από κει και πέρα δε χρειάζεται να πούμε τίποτα. Αποκατάσταση της ζημιάς που επήλθε από την οικονομική κρίση και εντεύθεν, δεν προβλέπεται..  Η αγοραστική αξία των χρημάτων όλο και μικραίνει. Πολλοί κόβουν ακόμα και απαραίτητα αναγκαία έξοδα, για κάποιους έτι σοβαρότερο ... κόβουν τα φάρμακα τους. Και φυσικά πολίτες πολλών ταχυτήτων. Άραγε οι ιδιοκτήτες ακινήτων σε ποιο κοινό απευθύνονται με τα νοίκια που ζητούν; Μεγάλο ξεμυάλισμα βέβαια με τα Airbnb και τις ΜΚΟ που νοίκιαζαν σπίτια για λογαριασμό μεταναστών. Αλλά κάποτε όλα τελειώνουν ή αλλάζουν. Επί πλέον δε αυτό δείχνει την αδιαφορία για τον συνάνθρωπο ..... αν δεν έχει να πληρώσει ας μείνει στο δρόμο.  Μήπως και με το θέμα υγεία/περίθαλψη το ίδιο δεν ισχύει; Πρέπει να πληρώνεις για τα πάντα, ακόμα και για το τηλέφωνο που παίρνεις για να κλείσεις ραντεβού! Η ενσυναίσθηση έχει χαθεί από πάνω μέχρι κάτω! Βγήκαν οι συνταξιούχοι στους δρόμους ζητώντας επαναφορά συντάξεων και Δώρων, και ποιος ασχολήθηκε; Ούτε τα δελτία δεν κάλυψαν το θέμα. ‘’Συνηθίσαμε’’ να διαβάζουμε για διαδηλώσεις και κάποιες φορές ενοχλούμαστε κιόλας γιατί μας δυσκολεύουν στις μετακινήσεις μας. Το βασικό ''μειονέκτημα'' ενός αξιοπρεπούς ατόμου είναι ότι κουβαλάει το βάρος των προβλημάτων του ολομόναχος καθότι  η αξιοπρέπεια δύσκολα αφήνει να γίνει ορατό και πιστευτό στους άλλους, το όποιο πρόβλημα!... Και υπάρχουν πολλοί αξιοπρεπείς πρώην νοικοκυραίοι που μετρούν τα Ευρώ αν φτάνουν για να ψωνίσουν στη λαϊκή ή να πάρουν τα φάρμακα τους. Και που κανείς δε φαντάζεται  πόσο δύσκολη ή ακόμα και σκληρή είναι η καθημερινότητα τους για επιβίωση.

 Φωτιές καθημερινά 50-70 σε αγροτοδασικές περιοχές σε όλη την Ελλάδα, (κι έχουμε ακόμα μπροστά μας καλοκαίρι και ξηρασία), αλλά πια κι αυτό δεν αποτελεί σημαντική είδηση, ‘’το συνηθίσαμε’’; Ο εθισμός ποτέ δεν εγγυάται βελτίωση ή αλλαγή.

Ο χειμώνας φέτος πέρασε ανώδυνα σχεδόν και προβλέπεται καλοκαίρι με καύσωνα διαρκείας. Όσα δε χαλάσαμε για θέρμανση, θα τα χαλάσουμε για ψύξη. Και αν αυτό σας μοιάζει γκρίνια, η άδεια τσέπη γεννά γκρίνια. Αν υπήρχε η άνεση στο πορτοφόλι ποιος θα ασχολείτο με το αν θα κάψει και πόσες ώρες θέρμανση ή ψύξη; Η φτώχεια φέρνει γκρίνια, η γκρίνια καυγάδες και η συνεχής ποτέ δεν καταλήγει κάπου καλά. Η δε περίοδος του εγκλεισμού της πανδημίας, όξυνε κάθε μορφή παθογένειας. Τα δε παιδιά που μεγάλωσαν αυτά τα15 τελευταία χρόνια μέσα στην υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, ζώντας τη βία καθημερινά, (γιατί και η φτώχεια μορφή βίας είναι) τώρα βγάζουν αυτό που βίωσαν και που ίσως το θεωρούν ‘’φυσιολογικό’’ να εκφράζονται με βία. Φυσικά μεγάλη και η ευθύνη της οικογένειας στη διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού και στο παράδειγμα που του δίνει. Επανήλθε βαθμός αυστηρότητας στα σχολεία, άγνωστο κατά πόσον θα βοηθήσει στην καταστολή και εξαφάνιση της βίας στους νέους. Πρέπει από κοινού γονείς και καθηγητές να συνεργαστούν. Είθε να βγει αποτέλεσμα και οι γονείς να καθίσουν να σκεφθούν τι λάθη κάνουν ή έκαναν στην ανατροφή των παιδιών τους και να προσπαθήσουν να επανορθώσουν!

+++

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

Ψυχανεμίσματα... 18 Απρίλη 2024.

Από Μάρτη καλοκαίρι!

 

Από Αύγουστο χειμώνα κι από Μάρτη καλοκαίρι  Φέτος πετύχαμε το δεύτερο. Αλλάξαμε και την ώρα, μόνο εμείς δεν αλλάζουμε! Μια Κοινωνία σε πλήρη σύγχυση, ένα Κράτος σε πλήρη διάλυση. Συμβαίνουν τραγικά γεγονότα καθημερινά, ειδικά το πρόσφατο των Αγ. Αναργύρων συγκλονίζει όπως και τα Τέμπη! Να είναι έξω από το Αστυνομικό Τμήμα, μπήκε ζήτησε βοήθεια, έφυγε άπραχτη και βγαίνοντας έξω να καλεί το 100 από το κινητό και να βρεθεί μαχαιρωμένη θανάσιμα λίγο πιο κει από το φρουρό της σκοπιάς;. Το άκρον άωτον της ασφάλειας την οποία απολαμβάνουμε ως πολίτες! Δεν το χωράει ο νους μου πάντως αυτό που συνέβη με την άτυχη Κυριακή ... αδιανόητος ο διάλογος με το 100, η αργόστροφη καταγραφή του περιστατικού από τον αρμόδιο, μόνο άμεση δράση δε θύμιζε! Λυπάμαι ειλικρινά .... άραγε υπάρχει ελπίδα ακόμη; ... Τι προστατεύει τον πολίτη τελικά; Υποστήριξη δεν έχει, το δίκιο του δε βρίσκει, όταν διαμαρτύρεται χιλιάδες οι αστυνομικοί μπροστά του και τα χημικά στη συνέχεια, όταν χρειαστεί βοήθεια κανένας! Και έχουμε πολλά παραδείγματα απλώς το τελευταίο ήταν το πιο ''χοντρό'' που αποδεικνύει την κατάσταση που επικρατεί γενικώς στο θέμα ασφάλεια και προστασία του πολίτη και δεν μπορεί να παρακαμφθεί!  Κρίμα το κορίτσι και είναι το 5^ο συμβάν από αρχής του χρόνου! Λυπηρό και τραγικό δυο άνθρωποι να καταλήγουν ο ένας στον τάφο κι ο άλλος φυλακή. Αυτό δείχνει ότι επικρατεί ο θυμός και το μίσος στην εποχή μας, παρά η αγάπη. Και μία τάση κτητικότητας, εγωϊσμού και βολέματος! Συν ψυχικές διαταραχές που πιθανόν επιδεινώθηκαν ή εμφανίστηκαν με το διετή εγκλεισμό λόγω πανδημίας. Κι Αυτή η απάθεια του αρμοδίου στο 100 σπάει κόκκαλα... κι όταν η κοπέλα ούρλιαξε από τη  μαχαιριά, εκείνος να λέει με απάθεια ‘’με ακούτε;’’ Ειλικρινά αδιανόητος ο διάλογος, αδιανόητο όλο το περιστατικό, η αδιάφορη στάση των αρμοδίων στο ΑΤ ... προσωπικά θεωρώ πως δεν πήραν στα σοβαρά τα λεγόμενα της ή την ανησυχία της. Ή είναι πάγια τακτική αντιμετώπισης παρομοίων καταγγελιών. Το να υποβάλλετε μήνυση που λένε, δεν είναι κάτι που αντιμετωπίζει έναν άμεσο κίνδυνο, ο φονιάς ήταν απ’ έξω, σε τι θα ωφελούσε η μήνυση; Είναι λοιπόν αντιμετώπιση και προστασία αυτή ενός προκείμενου κινδύνου; Η κοπέλα έκανε ότι έπρεπε για να προστατευθεί, που όμως απεδείχθη πως δεν συνέβη. Μπροστά στα μάτια του φρουρού και μιλώντας με την Άμεση Δράση, έπεσε νεκρή. Από ένα θαύμα ζούμε όσοι ζούμε, απ’ ότι φαίνεται,  δεν υπάρχει Κράτος, δεν υπάρχει Πρόνοια, δεν υπάρχει ασπίδα προστασίας για τον πολίτη, δεν υπάρχει δίκαιο, δεν υπάρχει συνέπεια ....όλα ίπτανται και αιωρούνται! Η δε μετάθεση μη ικανών από το ένα πόστο στο άλλο αλλάζει κάτι; Τους κάνει ικανούς; Είναι απλώς μία κίνηση για αποσόβησης  οργής και θυμού της στιγμής, μέσα στα πλαίσια της επικοινωνιακής τακτικής. Άσε που κάποιοι όπως και την ακρίβεια την περνούν ως πρόβλημα ΕΕ, ακόμα και για τις γυναικοκτονίες, επικαλέσθηκαν πόσες συμβαίνουν στα άλλα Κράτη. Λες και αυτό εξιλεώνει την όποια ολιγωρία των Αρχών, το θέμα στελέχωσης και εκπαίδευσης και τις εντολές που δίδονται προς εκτέλεση!   Μεγάλος θυμός, απογοήτευση και ανασφάλεια επικρατεί, αλλά πολύ φοβάμαι κι αυτό θα καπελωθεί από κάποιο άλλο θέμα που θα ρίξουν στο τραπέζι της ενημέρωσης.

  Κάποτε θυμάμαι ,όταν κυκλοφορούσα έξω συναντούσα περιπολικά που περνούσαν τους δρόμους, όπως κι όταν ήμουν παιδί και παίζαμε στην πλατεία θυμάμαι τον αστυνομικό που έκανε βόλτες πέρα δώθε στα τετράγωνα, και νιώθαμε σεβασμό και ασφαλείς! Τώρα την αστυνομία περισσότερο τη συναντάς με κλούβες, ασπίδες και χημικά στις διαδηλώσεις, ή για πιστοποίηση ενός εγκλήματος ή μιας ληστείας. . Γεγονός είναι πάντως πως εδώ και 10 χρόνια τα πάντα υπολειτουργούν,  υποστελέχωση σε έμψυχα και άψυχα, δεν ξέρω αν αυτό ακριβώς ήθελαν οι μνημονιακές μας δεσμεύσεις, η ουσία είναι πως ο πολίτης πλέον και εξαθλιώθηκε σε αρκετό ποσοστό και δεν έχει πού την κεφαλή κλίνε!

 Η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωσε την περασμένη Τετάρτη ότι το 26,1% της χώρας βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, ήτοι 2.658.400 άτομα, σε μείωση κατά 0,2 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2022 (26,3%). Το έτος 2023 (περίοδος αναφοράς εισοδήματος το έτος 2022), το 18,9% του συνολικού πληθυσμού της Χώρας ήταν σε κίνδυνο φτώχειας. Αυξάνεται λοιπόν το ποσοστό, κάτι που μόνο η Κυβέρνηση δεν βλέπει και αναφέρεται σε αύξηση εισοδήματος των πολιτών λιβανίζοντας με τις ‘’αυξήσεις’’ στους μισθούς, λες και λύθηκε το πρόβλημα της ακρίβειας και της φούσκας των ενοικίων! Οι δε συνταξιούχοι έχουν βρεθεί με το μισό εισόδημα από αυτό του 2009, και καλούνται να ζήσουν με αυτά, τη στιγμή που όλα έχουν ανέβει 200% τουλάχιστον, έχουν προστεθεί φόροι που δεν υπήρχαν,  έχει επιβαρυνθεί η συμμετοχή στην περίθαλψη , έχουν επιβληθεί διάφορες υποχρεώσεις σχετικά με ακίνητα κλπ. κλπ.  Έχουν στραγγίξει οι περισσότεροι, τους έχουν αφήσει στην τύχη τους μέχρι να τους αδειάσουν τη γωνιά; Κι απορώ κάθε φορά που ακούω τη φράση ‘’είμαστε δίπλα στον πολίτη’’!!

Με ποιο τρόπο είστε δίπλα στον πολίτη Κύριοι; Κοιμάστε μαζί του στα ερείπια ή στα πλημμυρισμένα σπίτια ή θα βγείτε μαζί τους στο δρόμο όταν η Τράπεζα τους πάρει το σπίτι;

Αρκετά πια .... όχι άλλο κάρβουνο!

 

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

              Ψυχανεμίσματα.... Πέμπτη 11/4/24.

 

Αισίως πιάνουμε πάτο!

 

Το 2014 εν μέσω οικονομικής κρίσης, ήμασταν στην 3η από το τέλος θέση στην ΕΕ σε αγοραστική δύναμη και σήμερα 10 χρόνια μετά με τόσες στερήσεις και θυσίες, είμαστε στη 2η δηλ ακόμα χειρότερα!. Το δε χρέος αντί να λιγοστεύει, αυξάνει! Τα καταφέραμε! Η Ελλάδα είναι επίσημα η δεύτερη φτωχότερη χώρα της ΕΕ μετά την Βουλγαρία! Μπήκαμε στην ΕΕ για να γίνουμε Βαλκάνια και να φτάσουμε τη Βουλγαρία,  όπως απεδείχθη. Και να σκεφθεί κανείς πως 20 χρόνια πριν οι μετανάστες εκ Βουλγαρίας, πρόκοψαν στον τόπο μας, όπως και οι Αλβανοί. Και τώρα φθάσαμε εμείς στα όρια μετανάστευσης. Και παρ’ όλα αυτά,  κάποιοι επαίρονται πως όλα είναι τέλεια και είμαστε σε πορεία ανάπτυξης! Και προτάσσουν την ακρίβεια ως Ευρωπαϊκό κακό, για εξιλέωση. Το ότι τα εισοδήματα είναι σε επίπεδο επιδόματος για πολλούς, ούτε που απασχολεί κανέναν! Και αντί να ασχοληθούν με τα σοβαρά προβλήματα της Κοινωνίας, (ακρίβεια, πλειστηριασμοί, χαμηλά εισοδήματα, φιλοδωρήματα για κάποιους, ακριβή βενζίνη κλπ.) έχουν ξεκινήσει μια διαμάχη που δεν βγάζει πουθενά, με το θέμα των Τεμπών και παρακολουθήσαμε για μέρες ‘’θεατρική παράσταση’’. Ένα χρόνο μετά το θυμήθηκαν και στην ουσία δεν υπάρχει μια πρόταση που να εξασφαλίζει  την μελλοντική ασφάλεια των μετακινήσεων με το τρένο.  Ενδιαμέσως παίζει και το θέμα Μάτι, ένα θέμα που ήταν ψωμοτύρι στο στόμα πολλών όλα αυτά τα χρόνια κι ας βγαίνουν κάποιοι να λένε πως ξεχάστηκε. Έχουμε ξεπεράσει κάθε όριο συγκρίσεων, διαξιφισμών, κατηγοριών και επί της ουσίας τίποτα. Έχουν διαλυθεί και διαβρωθεί τα πάντα. Παιδεία, Υγεία-Περίθαλψη, Κοινωνική πρόνοια,  έχουν καταπατηθεί ανθρώπινα δικαιώματα, η περί δικαίου άποψη και γενικώς είναι σα να πλέουμε στον ωκεανό, χωρίς πυξίδα. Ως πότε θα μετράμε την ανικανότητα, την αβλεψία ή τις ελλείψεις με αριθμό θυμάτων και να πετάμε την ευθύνη από τον Άνα στον Καϊάφα; Αλήθεια ποιος ξέρει τι έχουν απογίνει, όλοι οι πληγέντες της τελευταίας 10ετίας, κατά πόσον έχουν αποκατασταθεί οι όποιες ζημιές υπέστησαν από φυσικά καιρικά φαινόμενα ή σεισμούς; Τέτοιας μορφής έρευνα και ενημέρωση δεν υπάρχει. Όλα τα θέματα εξαντλούνται στην έναρξη του όποιου συμβάντος, φθάνουν στο ζενίθ οι αντιπαραθέσεις, οι κατηγορίες, οι διαπιστώσεις, οι καταγγελίες, το κουτσομπολιό και μετά σιωπή, περνάμε σε επόμενο θέμα. Και πόσες υποθέσεις που έκαναν θόρυβο και κρότο στο τέλος απεδείχθησαν λάθος και φυσικά η ενημέρωση γι ‘ αυτό στα ψιλά γράμματα. Και ποιος σκέφθηκε ποτέ να ζητήσει συγνώμη για τον όποιο διασυρμό; Και φυσικά όλοι συμμετέχουμε σ’ αυτό εκούσια ή ακούσια! Οι πολίτες και η περιουσία τους, χρησιμοποιήθηκαν ως περιουσιακά στοιχεία των Κυβερνήσεων των τελευταίων 12 χρόνων, ενεχυριάστηκαν και κάποιοι οδηγήθηκαν σε πτώχευση! Όσοι είχαν κάνει περιουσίες μεγάλες εκατομμυρίων σε χρήμα και σε ακίνητα, έμειναν στο απυρόβλητο και φτάνει μόνο το έσχες! Το πόθεν δεν ψάχτηκε ποτέ. Γεγονός είναι ένα πάντως! Ουδείς θησαύρισε με το σταυρό στο χέρι! Οι οικονομίες και ο ιδρώτας δεν καταλήγουν σε εκατομμυρίων καταθέσεις, ούτε σε δεκάδες διαμερίσματα εντός και εκτός Χώρας.

Βεβαίως, μια από τις τιμωρίες όταν δεν καταδέχεσαι να ασχοληθείς με την πολιτική , και γενικώς τα Κοινωνικά θέματα,  είναι ότι καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροί σου. Και μην ξεχνάμε ''Οι κακοί πολιτικοί εκλέγονται από τους καλούς πολίτες που δεν πηγαίνουν να ψηφίσουν ." -George Nathan-

«Τα καλά πρέπει να επαινούνται και τα αισχρά να ψέγονται.» είπε ο Αριστοτέλης. Στην ''εξελιγμένη'' μας Κοινωνία το καλό προσπερνιέται και τα αισχρά ''διαφημίζονται'' !... Η αρνητική διαφήμιση είναι το πιο ισχυρό χαρτί δυστυχώς, καθότι η ανεγκεφαλίτιδα είναι η μόνιμη πανδημία της εποχής ευρέως διαδεδομένη και επιβραβεύει  οτιδήποτε σε άλλες εποχές θα του γυρνούσαν την πλάτη. Η δε  βία από τα γήπεδα έχει βγει στο δρόμο, ακόμα και μέσα στα σπίτια μας έχει μπει με αυτά που βλέπουμε,, ακούμε και υφιστάμεθα! Προοδεύουμε!

Καλό Απρίλη!

+++

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

Ψυχανεμίσματα... Πέμπτη 4 Απριλη, 2024.

ΚΡΑΤΑ ΔΥΝΑΤΑ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ!

 

Ξέχνα ότι σε πλήγωσε, αλλά ποτέ μην ξεχνάς το μάθημα που σου έδωσε. Αν το ξεχάσεις μπορεί  και να το περάσεις ξανά.   Και η γνώση χωρίς ήθος είναι καταστροφική! Ψιλά γράμματα θα μου πείτε. Κι όμως όλα αυτά που τα περνάμε στα ψιλά γράμματα μας έχουν φτάσει στο σημείο μηδέν.

Έρχονται κάποιες στιγμές στη ζωή μας, που πρέπει να δεχθούμε ότι όλα αλλάζουν. Άνθρωποι, καταστάσεις, δεδομένα, συναισθήματα, ακόμα και η ίδια μας η ζωή. Και πρέπει να το δεχθούμε , όπως κάνει το δέντρο με τον άνεμο. Λυγίζει αλλά δεν σπάει! Κι όταν οι χαρές σε αποφεύγουν, φτιάχνεις δικές σου άλλες! Την ευτυχία αν δε τη βρεις μέσα σου, κανείς δεν μπορεί να στη χαρίσει, ότι και να δώσει μπάλωμα θα είναι. Μεγάλη υπόθεση να νιώθεις μέσα σου καλά και με τα λίγα και με τα πολλά, και στα δύσκολα και στα εύκολα. Να κρατάς τις ισορροπίες μέσα σου ότι κι αν συμβεί.

Η αλήθεια είναι ότι έχουν αλλάξει πολλά στην καθημερινότητα μας τα τελευταία χρόνια απ’ αρχής της οικονομικής κρίσης και εντεύθεν.  Πολλά δεδομένα χάθηκαν, η ζωή δυσκόλεψε απότομα, οι αντοχές δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται ακόμα, με κορύφωση τη 2ετία της πανδημίας με στέρηση ελευθερίας και ατομικής βούλησης, οι πόλεμοι, η τρομοκρατία γενικότερα που διαχέεται στο περιβάλλον, το αβέβαιο μέλλον και η αγριότητα που επικρατεί στην Κοινωνία. Επόμενη και η αύξηση ψυχικών ασθενειών με συνέπειες που καθημερινά αντιμετωπίζουμε ως Κοινωνία. Όμως αν δεν αντισταθείς εσύ ο ίδιος σε όλα αυτά, αν δεν βοηθήσεις μόνος σου τον εαυτό σου, κανείς δεν μπορεί να σε βοηθήσει! Κράτα το τιμόνι της ζωής σου, φυλάσσοντας καθαρή τη σκέψη σου και έχοντας πλατιά αντίληψη των πραγμάτων, χωρίς επιρροές ή κατευθύνσεις. Τώρα και με την τεχνητή νοημοσύνη που ήδη άρχισε να παίζει με την νοημοσύνη μας, τα πράγματα θα μπερδευτούν ακόμα περισσότερο. Ήταν που ήταν η περιήγηση στο διαδίκτυο κατά κάποιο τρόπο ανασφαλής, τώρα θα χειροτερέψει. Σε λίγο δεν θα ξέρουμε τι είναι αληθές και τι όχι! Θέλει μεγάλη προσοχή λοιπόν σε ότι διαβάζουμε και ότι βλέπουμε! Και μέχρι τώρα ποιος ξέρει πόσα ψέματα έχουμε καταπιεί ως αλήθειες. Η τεχνολογία είναι για να την χρησιμοποιείς προς όφελος, η κακή χρήση της και η κατάχρηση της σίγουρα δεν οδηγεί κάπου καλά. Και στα χέρια διεστραμμένων εγκεφάλων μπορεί να οδηγήσει σε άσχημες εμπειρίες την ανθρωπότητα.

Καιρός να επιστρέψουμε στις ανθρώπινες σχέσεις και να ξεφύγουμε από την εικονική πραγματικότητα της διαδικτυακής επαφής ή του κινητού. Κόσμος πάει κι έρχεται μ’ ένα κινητό στο χέρι μονίμως και ακουστικά στα αφτιά. Και βόμβα να πέσει δε θα ακούσουν τίποτα. Όλα στην υπερβολή τους είναι λάθος. Και δυστυχώς η εποχή μας είναι εποχή υπερβολής. Ακόμα και οι εκφράσεις, οι τίτλοι έχουν μεγάλη δόση υπερβολής. Έχουν χάσει και οι λέξεις την έννοια τους, από τη στιγμή που χρησιμοποιούνται καθ’ υπερβολή και ενίοτε λανθασμένα! ‘’Ο πασίγνωστος ηθοποιός τάδε π.χ.’’ και ανάθεμα κι αν τον ήξερες, ή ‘’μεγάλη συμφορά βρήκε τον τάδε ή την τάδε... έχασε τη γάτα της’’. Άσε τη γλώσσα που την δολοφονούμε ουκ ολίγες φορές.

Ο χειμώνας μας ξέχασε φέτος, κάτι ψιλά έκανε ούτε που προλάβαμε να το καταλάβουμε. Διανύουμε τη δεύτερη εβδομάδα της Σαρακοστής που κρατάει ως το Μεγ. Σάββατο, άρχισαν ήδη οι Χαιρετισμοί  και σε 5 εβδομάδες Πάσχα. Ο κάθε άνθρωπος σηκώνει το σταυρό του, αλλά κάποιοι έχουν γονατίσει από το βάρος. Δε στερείται αξιοπρέπειας αυτός που στέκεται στην ουρά για ένα πιάτο φαί, ή δεν έχει να πάρει τα φάρμακα ή να κάνει εξετάσεις, ούτε γιατί ψάχνει στα σκουπίδια!... Αξιοπρέπειας στερούνται όλοι αυτοί που τον οδήγησαν σ' αυτό το σημείο. Του στέρησαν το αξιοπρεπή βίο, τώρα και την περίθαλψη που θα πρέπει να στέκει στην ουρά για μια εξέταση, περιμένοντας μήνες κι αν ζήσει έζησε ως τότε.

Κάθε που ακούω τη ‘’διαφήμιση’’  ‘’μπορείς να το σώσεις’’ ανάμεικτα συναισθήματα με κατακλύζουν! Άκρως υποκριτικό να συμβουλεύεις τον άνθρωπο που οδήγησες στην ανικανότητα πληρωμής των υποχρεώσεων του, πώς τάχα μου θα σώσει το σπίτι του! Ήδη 9 χιλιάδες και πλέον πλειστηριασμοί έγιναν το 2023. Τα σπίτια περνούν σε άλλα χέρια ακόμα και για λίγες χιλιάδες χρέος. Τα ενοίκια απρόσιτα και οι Κυβερνώντες επαίρονται ότι έδωσαν αυξήσεις στους μισθούς. Λες και η αύξηση καλύπτει όλα όσα έχουν πάει πάνω, ή έχει καλύψει το 50% μείωσης από μισθούς και συντάξεις προ κρίσης.

Πολιορκούνται για χρόνια , η υγεία μας, η ζωή μας, η αντοχή μας, το πορτοφόλι μας, η πατρίδα μας, η ελευθερία μας ... η παλιά κανονικότητα, όπως την ξέραμε και τη ζήσαμε εμείς οι μεγαλύτεροι,  ''όνειρο ήταν και πάει''! Μυαλό δεν βάζουμε, δοξάζουμε τον εκάστοτε δήμιο μας. Όσο για τις γενιές της τελευταίας 20ετίας, δεν έχουν προλάβει να έχουν μνήμες από τη ζωή όπως εμείς τη γνωρίσαμε, δεν έχουν βάσεις για να πατήσουν πάνω και να αγωνιστούν, είναι η γενιές των επιδομάτων, αυτό γνώρισαν ως κανονικότητα και πορεύονται με τη μιζέρια παρέα! Όσοι δεν το άντεξαν έφυγαν σε ξένους τόπους. Το θέμα είναι εδώ ποιος θα μείνει με τη διάθεση να αγωνιστεί για τη βελτίωση της ζωής του. Άλλωστε σε αυτές τις γενιές ποντάρουν! Η δε υπογεννητικότητα έχει χτυπήσει κόκκινο, οι νέοι πλέον δεν παντρεύονται και δεν κάνουν παιδιά, αφού ούτε τον εαυτό τους δεν μπορούν να συντηρήσουν! Και τα εισοδήματα των γονιών αποδυναμωμένα για να στηρίξουν.  Δεν ιδρώνει και το αφτί κανενός απ’ ότι φαίνεται. Χαίρε βάθος!

Συνήθως τα μεγάλα λόγια δε συνοδεύονται και από μεγάλα έργα! Δυστυχώς από μεγάλα λόγια έχουμε χορτάσει και τα λένε με τόση πειστικότητα που είναι στιγμές που αναρωτιέσαι μήπως ζεις σε άλλη Χώρα.

+++

Νίκη Άννα Παπουλάκου

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

              ΨΥΧΑΝΕΜΙΣΜΑΤΑ... 28 ΜΑΡΤΙΟΥ, 2024

ΔΙΑΚΟΣ - ΑΛΑΜΑΝΑ

 

Η φωτο από το enikos.gr

Ήταν απομεσήμερο εικοσιεννιά του Απρίλη,

τότε που ο Διάκος κράταγε με πείσμα το γιοφύρι.

Στην Αλαμάνα απόμενε με λίγα παλληκάρια,

που είχαν τόλμη περισσή και πείσμα σαν λιοντάρια!

Όλη τη μέρα κράταγαν μέχρι νωρίς το γιόμα,

χτυπούσαν με τη σπάθα τους γερά σώμα με σώμα!

Και οι πασάδες λύσσαγαν κι οι δυο απ' το κακό τους,

πος είναι τάχα ο Γραικός εκιός ανάμεσό τους;

''Τι καρτεράτε ορέ σκυλιά και δε μας προσκυνάτε,

θαρρείτε ότι για πολύ τη σπάθα θα κρατάτε;''

Αυτά ο Βρυώνς έκραξε και ο Μεχμέτ φωνάζει:

''Θάνατος στους Γκιαούρηδες, θάνατος τους ταιριάζει!''

Οι Άπιστοι εκύκλωσαν τριγύρω το γιοφύρι,

εκιό το απομεσήμερο, 29 του Απρίλη!

Κλαγές από όπλα άκουγες, φωνές, αλλαλαγμούς,

κι ο Διάκος ορθός έστεκε μπρος σε σωρό νεκρούς.

Γερά κρατούσε το σπαθί, γερά με αυτό χτυπούσε,

μα κάποιο βόλι άπιστου, τη σπάθα που κρατούσε,

χτυπά και κόβη τη στα δυο, μένει γυμνό το χέρι,

μα ο Διάκος δεν ελύγισε , του έμενε το μαχαίρι!

Ποτάμι αίμα γύρω του κι ο ίδιος λαβωμένος

τα πόδια του δεν τον κρατούν μα πολεμά με σθένος!

Τρέχουν τον πιάνουν ζωντανό και λάφυρο τον φέρνουν,

μεσ' των Πασάδων τη σκηνή και τον αλυσσοδένουν.

''Σκλάβε'' του λέει ο Μεχμέτ, 'λυπάμαι σου τα κάλλη,

τη μυρωμένη νιότη σου, το αγέρωχο κεφάλι!

Παράτα τις ιδέες σου, άλλαξε το μυαλό σου

θε να σε βάλω σε θρονί, θα προσκυνούν εμπρός σου!

Έλα λοιπόν, γιατί αργείς απάντηση να δώσεις;

σκέψου καλά πριν αρνηθείς, για θα το μετανιώσεις!'

'' Κι εγώ σου τάζω ότι ποθείς'' του λέει κι ο Βρυώνης,

την πίστη σου να απαρνηθείς αλλιώς δεν την γλυτώνεις!

Έλα Γραικέ προσκύνα με, χάρισμα η ζωή σου,

είσαι λεβέντης άμυαλε, το λέει η ψυχή σου!''

Ο Διάκος που περήφανα στα μάτια τους κοιτούσε,

ετίναξε την κεφαλή κι αγέρωχα απαντούσε :

''Πάτε κι εσείς κι η πίστη σας μουρτάτες να χαθείτε,

οχτρεύομαι τις δόξες σας και τις τιμές χαρείτε!

Εγώ Γραικός γεννήθηκα, γραικός θε να πεθάνω,

δε με πλανεύεις άπιστε, την πίστη μου δε χάνω.

Μόνο που ο Χάρος έρχεται νωρίς για να με πάρει,

μεσ το άνθισμα της Λευτεριάς και το χλωρό χορτάρι!

Μου φτάνει που αντίκρυσα τη Λευτεριά από πέρα,

κι η Άνοιξη με το άρμα της να σχίζουν τον αέρα!'' 

Ωργίσθη ο Μεχμέτ Αλής και σαν σκυλί ουρλιάζει...

τα μάτια του πετούν φωτιές και όλους τους τρομάζει!

'' Σουβλίστε τον τον Άπιστο, μια και μυαλό δεν έχει,

να δούμε η σάρκα του ραγιά ως πότε θα αντέχει!''

'' Κι αν με σουβλίσεις  Άπιστε, ένας Γραικός θα σβήσει,

που όμως για τη λευτεριά κληρονομιά θα αφήσει!

Έχετε γεια ψηλά βουνά και κλέφτικα λημέρια, 

πεθαίνω για τη Λευτεριά απ' των οχτρών τα χέρια!''

Και βουρκωθήκαν τα βουνά, βουβάθηκαν τα αηδόνια, 

Στην ιστορία έγραψε,  ζει και θα ζει αιώνια!

Νίκη Παπουλάκου.

Σημείωμα συντάκτη : Το έγραψα στην 3η Γυμνασίου και το έκλεισα στο συρτάρι. Διαβάζοντας το τώρα, αντιλαμβάνομαι το μέγεθος του πατριωτισμού και της αγάπης για πατρίδα και ιστορία, που μας μετέδιδαν πριν 40 και πλέον χρόνια οι δάσκαλοι και το σπίτι μας.

Ακόμα και την ασέβεια τη λέμε ''Τέχνη''!

 

Όσο η Κοινωνία απομακρύνεται από την αλήθεια, τόσο θα μισεί εκείνους που τη λένε, είπε κάποτε ο Τζώρτζ  Όργουελ. Και η Κοινωνία έχει απομακρυνθεί πολύ από την αλήθεια στις μέρες μας, και αντιμετωπίζει το ψέμα για αλήθεια και την αλήθεια συνομωσία, κινδυνολογία, ψέμα!

Πέρασε και η Αποκριά, μπήκαμε στη Σαρακοστή και καπάκι το τριήμερο της 25^ης Μαρτίου μαζί με το τελευταίο Ψυχοσάββατο και των Αγ. Θεοδώρων. Προσέχετε στο δρόμο, είναι κρίμα να χάνονται τόσες ψυχές στην άσφαλτο και πόσες άλλες μένουν ανάπηρες. Κάλλιο μισή ώρα αργότερα, παρά στο Νεκροταφείο ή σε αναπηρικό καροτσάκι. Η ακρίβεια καλά κρατεί κι ας λένε για πτώση τιμών. Στα τρόφιμα ότι ίσχυε ισχύει, κάποιες προσφορές όπως πάντα. Πάντως επικοινωνιακά η Κυβέρνηση παίρνει άριστα.  Ανακοινώσεις και εξαγγελίες και τηγανίτα τίποτα σε όλα τα θέματα κι όχι μόνο στην ακρίβεια! Τώρα μετά από ένα χρόνο θυμηθήκαμε τα Τέμπη και ζητάμε να μάθουμε τι συνέβη τότε. Υποκριτικό καθαρά από τους κρατούντες, τη στιγμή που δεν έγιναν οι απαιτούμενες ενέργειες και κινήσεις τότε που έπρεπε. Τώρα θυμήθηκαν τα βαγόνια που λείπουν, τα βίντεο που σβήστηκαν; Μου θυμίζει κάτι από λίστα Λαγκάρντ ο χειρισμός, μόνο που εδώ έχουμε 58 νεκρούς, 58 ψυχές που χάθηκαν με τόσο τραγικό τρόπο.

Μπαίνει κλέφτης στο σπίτι και δε σ’ αφήνουν να κουνήσεις το ποτήρι μέχρι να πάρουν αποτυπώματα και να ελέγξουν το Χώρο. Κι εκεί  σε δυο μέρες έφεραν τα πάνω κάτω στο σημείο και το ασφαλτόστρωσαν; Τόσο γρήγορες ήταν οι έρευνες και δε χρειάζονταν άλλα ίχνη της τραγωδίας; Ακόμα και Εισαγγελείς της ΕΕ εκφράζουν αμφιβολίες για το κατά πόσον δεν πρόκειται για συγκάλυψη, ο όλος χειρισμός του θέματος. Γενικώς έχουμε τελείως ξεφύγει, οι πολίτης δεν έχει πουθενά να ακουμπήσει. Ακόμα και η Δικαιοσύνη βγάζει αποφάσεις υπέρ του Κεφαλαίου και των Ισχυρών. Σχεδόν δυο χρόνια παίζει το θέμα του βιασμού της 12χρονης του Κολωνού, και φθάσαμε να ακούσουμε από στόματος Εισαγγελέως, πως δεν πρόκειται για μαστροπεία αλλά για διευκόλυνση .... νέος νομικός όρος! Μαστροπεία ποιούσε η μητέρα, εκείνος απλώς διευκόλυνε το κορίτσι να κάνει αυτό που ήθελε. Ένα παιδί 12 χρόνων λοιπόν έχει απόλυτη κρίση και θέληση τέτοιου είδους! Εύγε! Από την άλλη πάλι δεν την βίασε γιατί ήταν ερωτευμένος. Ένας λόγος παραπάνω για να κριθεί ‘’ως διαστροφή’’ η διευκόλυνση. Ένας άντρας ερωτευμένος και δη στην ηλικία του, δεν διευκολύνει, ούτε μοιράζεται τον έρωτα του με άλλους. Δηλαδή θα τρελαθούμε εντελώς σ’ αυτό τον τόπο. Νομίζω ότι αυτό που λέγαμε ‘’νύχτα το πήρες το δίπλωμα’’ σε οδηγό, το ίδιο πρέπει να λέμε για κάποιους ‘’νύχτα πήρες το πτυχίο;’’ Έχουμε ξεφύγει εντελώς σε απόψεις, αντίληψη, κρίση, ηθική. .. Τελικά έχουμε ψυχική και πνευματική διαταραχή ευρέως διαδεδομένη σε όλους τους Χώρους και κλάδους, ακόμα και στο δίκαιο. Άσε που επανειλημμένα έχει αποδείξει πως λειτουργεί κατά περίπτωση.

Είδαμε και το ντοκυμαντέρ με την Παναγία ημίγυμνη και έγκυο στο σταυρό. Υπεραμύνθηκαν ουκ ολίγοι, υπερασπιζόμενοι ότι πρόκειται για την ελευθερία στην Τέχνη και η Τέχνη μπορεί να εκφράζεται όπως θέλει! Ακόμα κι αν προσβάλλει ιερά και όσια; Αυτό ξεφεύγει από την ελευθερία έκφρασης και αγγίζει τα όρια της ασέβειας. Η Παναγία δεν είναι αντικείμενο για να το χρησιμοποιήσεις θέλοντας να δώσεις κάποιο μήνυμα. Αλλά είπαμε ότι συζητιέται αρνητικά τρέχουμε να το δούμε, να το υπερασπιστούμε και να το δοξάσουμε. Θυμάστε στους Ολυμπιακούς τον πίνακα με τον αυνανισμό/ εκσπερμάτιση  σε καρπούζι; Έγινε σάλος και το αποτέλεσμα ήταν αντί να το απαξιώσουν, ουρές για να πάνε να το δουν! Είμαστε για γέλια και για κλάματα μαζί! Λέμε, φωνάζουμε, βρίζουμε και τελικά τρέχουμε πίσω από αυτό που βρίζουμε! Επίσης μεγάλο ποσοστό είναι με ελλιπή ή καθόλου ενημέρωση. Ερωτηθέντες για τα απογευματινά χειρουργεία, απάντησαν με ενθουσιασμό, δεν γνώριζαν τίποτα περί πληρωμής και κάποιος μόνο είπε πως ξέρει 1 Ε επιβάρυνση, αυτό από άλλο ανέκδοτο! Δηλαδή τρία πουλάκια κάθονταν... και αυτοί οι άνθρωποι ψηφίζουν.

Και δεν είναι λύση φίλοι μου, αυτό που λέτε πολλοί ‘’δεν θέλω να ακούω, ούτε να ξέρω’’. Κούραση και αγανάκτηση  ναι, αλλά δε βγάζει πουθενά σε καλό η άγνοια των γεγονότων και της κατάστασης. Και εν όψει της Εθνικής μας εορτής, ας κάνουμε έναν απολογισμό για το ραγιαδισμό και την υποτέλεια που υπάρχει στην Κοινωνία κι ας προσπαθήσουμε την επαναφορά των δεδομένων μας και της ελευθερίας βούλησης και σκέψης που χάσαμε.

Καλή Σαρακοστή, καλή Λευτεριά!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' 

               Ψυχανεμίσματα... 20/03/2024